Η επιδημία του κοροναϊού (COVID-19) εντοπίστηκε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 2019 στο Γουχάν της Κίνας και μετατράπηκε γρήγορα σε παγκόσμια πανδημία έχοντας μέσα σε 2 χρόνια εκατομμύρια κρούσματα και θανάτους, και επιφέροντας δραματικές μεταβολές σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας σε παγκόσμιο επίπεδο. Στα πλαίσια των νέων κοινωνικών και υγειονομικών συνθηκών αλλά και των μεταβολών του συνόλου των δραστηριότητων η ιατρική εκπαίδευση αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις.
Ολοι πλέον βιώνουν τις νέες συνθήκες οι οποίες οφείλονται στη λήψη μέτρων που έχουν ληφθεί σε παγκόσμια κλίμακα προκειμένου να αποτραπεί η εξάπλωση της νόσου, με κύριο μέτρο την κοινωνική αποστασιοποίηση. Η ιατρική εκπαίδευση, ιδιαίτερα σε προπτυχιακό επίπεδο, δεν εξαιρέθηκε από τέτοια μέτρα πρόληψης και παρά το γεγονός ότι η εκπαίδευση των ιατρών οφείλει να είναι κλινική κατά κύριο λόγοσε πολλές χώρες οι φοιτητές ιατρικής δεν επιτρέπεται να παρακολουθούν κλινικά μαθήματα . Πολλές ιατρικές σχολές προσπάθησαν να εφαρμόσουν καινοτόμες μεθόδους διδασκαλίας ώστε οι φοιτητές ιατρικής να μπορούν ακολουθήσουν όσο το δυνατό πιστότερα το εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα. Οι νέες αυτές παιδαγωγικές και εκπαιδευτικές προσεγγίσεις για φοιτητές ιατρικής και λοιπών επιστημών υγείας στηρίχτηκαν κατά κύριο λόγο σε διαδικτυακές πλατφόρμες όπως το WebEx και το Zoom, εικονικούς ψηφιακούς, σενάρια που βασίζονται στην οθόνη και τηλεδιάσκεψη μέσω εφαρμογές όπως το Google Hangouts. Η πρώϊμη εμπειρία υποδεικνύει ότι οι μέθοδοι αυτές αποτελούν ικανά συμπληρωματικά εργαλεία αλλά επουδενί δε μπορούν να υποκαταστήσουν την κλινική άσκηση και διαζώσης εκπαίδευση.
Πριν την έναρξη της παρούσας πανδημίας τα προκλινικά μαθήματα διεξάγονταν κατά κύριο λόγο σε μεγάλες αίθουσες και αμφιθέατρα με ζωντανές παραδόσεις. Τα πρώτα χρόνια το προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών περιελάμβανε επίσης εργαστηριακή πρακτική άσκηση σε μικρές ομάδες ενώ στα κλινικά έτη η εκπαίδευση πραγματοποιούνταν σε μικρές ομάδες σε υγειονομικές δομές και νοσοκομεία.Το μοντέλο αυτό εκπαίδευσης μεταβλήθηκε σημαντικά και απότομα λόγω της πανδημίας του covid19. Το ζητούμενο πλέον από αυτή της ριζική μεταβολή του εκπαιδευτικού μοντέλου είναι η εκτίμηση των αποτελεσμάτων και ο συγκερασμός της εμπειρίας και της παράδοσης με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές τεχνικές και προσαρμογές με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου εκπαιδευτικού μοντέλου που θα συνδυάζει την αποτελεσματικότητα και την εφαρμοσιμότητα σε πιθανές αντίστοιχες καταστάσεις στο μέλλον.
